مشاوره خرید و پشتیبانی

021-63941 و 28424663

بادبند یا مهاربند ساختمان چیست؟

اشتراک گذاری:

فهرست مطالب

نحوه عملکرد بادبند یا مهاربند ساختمان

سیستم بادبند یا مهاربندی مجموعه‌ای از چند عضو است که جهت استحکام و پایداری سازه در برابر نیروهای افقی ناشی از زلزله مورد استفاده قرار می‌گیرد. یکی از مهم ترین جنبه‌های طراحی سازه‌های فولادی برای نیروهای جانبی در جهت افزایش سختی ساختمان بادبندها هستند. تحلیل نقش بادبندها با در نظر گرفتن ظرفیت اتلاف انرژی به عمل لرزه‌ای و تغییر شکل‌شان تعریف می‌شود.

نیروهای عرضی معمولاً به دلیل زلزله و باد ایجاد می‌شوند. اکثر طرح‌های ساختمانی این نیروها را در نظر گرفته و با استفاده از روش‌ها و تکنیک‌های مختلف، مقاوم‌سازی‌های لازم را انجام می‌دهند؛ بادبند یکی از آنها است.

نیروهای بادی و زلزله که بر فونداسیون یا پایه ساختمان اثر می‌گذارند، باعث حرکت عرضی سازه می‌شوند. بنابراین، برای مقابله با این نیروها و ایجاد استحکام لازم، ساختمان‌های فلزی نیاز به بادبند دارند.

بادبندها شامل میله‌های فولادی یا کابل‌ها و یا تیرآهن‌ها (معمولاً نبشی یا ناودانی) هستند، که به بر حسب نوع مورد نظر در قاب اطراف سازه قرار داده می‌شوند. در ساختمان‌هایی که دارای چندین دهانه هستند، از مهاربندی اغلب در دهانه بزرگ‌تر در کلیه طبقات همان دهانه استفاده می‌شود. مهاربند را می‌توان حتی در دهانه اول و آخر در هر طبقه طراحی کرد.

اعضای بادبند، بار را در یک انتها دریافت می‌کنند و آن را به قاب بعدی منتقل می‌کنند تا بار در سراسر قاب‌ها توزیع شود. بادبندها همچنین در مقابل کشش نیز مقاومت می‌کنند، زیرا در نقاط تلاقی خود با استفاده پیچ و مهر یا جوش به محل مورد نظر دوخته شده‌اند.

سیستم بادبند باید ساختار را از حرکت عرضی در امان نگه دارند (همچنین نیروهای بالابری باد اضافی نیز در پشت بام وجود دارد که با یک مؤلفه ساختاری متفاوت طراحی می‌شود). فعالیت لرزه‌ای باعث می‌شود زمین در زیر ساختمان به صورت افقی و یا عمودی شتاب بگیرد و نیروهایی را در مکان‌هایی با جرم متمرکز شده ایجاد کند. اینرسی ساختار را از حرکت باز می‌دارد و شرایطی مشابه دمیده شدن باد در مقابل دیوار را ایجاد می‌کند.

از آنجا که باد و نیرونی زلزله از هر جهت ممکن است به وجود آید، همه قاب‌ها در دهانه بیرونی در ۴ جهت باید در صورت لزوم با بادبند مناسب مقاوم‌سازی شوند. ساختار باید در برابر پیچ خوردگی، فشار، برش، خمش و بلند شدن مقاومت کند. ساختمان‌های کوچک‌تر فقط به عملکرد دیافراگم تیرها و سقف احتیاج دارند. از طرف دیگر ساختمان‌های بزرگ‌تر نیاز به تقویت اضافی در قالب مهاربندی را دارند.

انواع بادبند

برای تثبیت سازه‌ها در برابر نیروهای افقی دو سیستم مهاربندی به نام‌های مهاربندی عمودی و مهاربندی افقی وجود دارد.

  • مهاربند قائم: مهاربندی که بین ستون‌ها در صفحه عمودی قرار گرفته است تا مسیر بار را برای انتقال نیروهای افقی به زمین ایجاد کند. بیشتر ساختمان‌های فلزی جهت ایجاد مقاومت در برابر پیچ خوردگی در مورد یک محور عمودی نیاز به مهار افقی دارند.
  • مهاربند افقی: مهاربندی در هر طبقه مسیری را برای انتقال بار نیروهای افقی به مهاربند عمودی ایجاد می‌کند. هر طبقه برای ایجاد مقاومت نیاز به مهار افقی دارد. همچنین بام هم ممکن است به مهاربند احتیاج داشته باشد.

این دو سیستم مهاربندی خود به تنهایی دارای مدل‌های سازه‌ای مختلفی به شرح زیر هستند:

بادبند مورب منفرد: به این سیستم خرپا یا مثلث نیز گفته می‌شود. بادبند مورب تکی با قرارگیری یک عضو به صورت مورب در داخل قاب، در برابر تنش و نیروهای جانبی مقاومت می‌کند.

بادبند ضربدری: همچنین به عنوان مهاربندی X نیز شناخته می‌شود. از نظر ظاهری دارای دو عضو مورب هستند که در محل تلاقی تیر و ستون تشکیل یک ضربدر را می‌دهند. مقاومت مهار فقط به مقاومت در برابر تنش نیاز دارد، زیرا یک بادبند برای مقاومت در برابر نیروهای افقی در یک قاب بسته به جهت بار عمل می‌کند. کابل‌های فولادی یا تیرآهن های ناودانی یا نبشی اغلب برای این مهاربندی استفاده می‌شوند. این روش فضای موجود در داخل نما یا دهانه را محدود می‌کند و باعث می‌شود بیشترین خمش تیرها در کف ایجاد شود.

بادبند وی شکل (V): دو عضو مورب است که از دو گوشه بالای یک عضو افقی کشیده شده‌اند و در میانه تیر تحتانی شکل V را ایجاد می‎‌کند. بابدبند هشتی شکل (۸) نیز نوع معکوس این مهاربند است. به محض رسیدن هر دو عضو به ظرفیت مقاومت، بار وارده باید از طریق نیروی خمشی تیر افقی دفع شود.

بادبند کا شکل (K): دو عضو مورب به جای اتصل به مهم تلاقی تیر و ستون در میانه ستون به یکدیگر متصل می‌شوند. این بادبند انعطاف‌پذیری بیشتری را برای دهانه‌ها ایجاد می‌کنند (از نظر قرار دادن پنجره) و تیر افقی با این نوع مهاربند نیروی خمشی کمتری را تحمل می‌کنند. با این حال، بادبند K گزینه خوبی برای مناطق لرزه‌ای فعال نیست، زیرا پتانسیل خرابی ستون نسبت به مدل‌های دیگر بیشتر است.

بادبند برون محور: معمولاً در مناطق فعال لرزه‌ای استفاده می‌شود. این بادبند از دو عضو مورب تشکیل شده است که به جای اتصال به محل تلاقی تیر و ستون، در یک نقطه مرکزی با فاصله‌ای نسبت به یکدیگر، به تیر بالا متصل می‌شوند. فاصله بین دو این عضو، انرژی حاصل از فعالیت لرزه‌ای را از طریق تغییر شکل پلاستیک جذب می‌کند.

  • با توجه به مهاربندی ساختمان‌ها، جابجایی طبقات و همچنین نیروی محوری و خمشی اضافی در ستون‌ها به میزان قابل توجهی کاهش می‌یابد.
  • کاهش جابجایی جانبی یک مزیت مهم است. بادبند ضربدری در این حالت نسبت به بادبند V شکل مؤثر است.
  • قاب‌های مهار شده با بادبند در مقابل باد و نیروهای لرزه‌ای بسیار بیشتر از ساختمان‌های بدون مهار مقاومت می‌کنند.
  • مهاربندی فولادی مقرون به صرفه و آسان برای ساختن است. همچنین فضای کمتری را اشغال می‌کند و از انعطاف‌پذیری بالایی در طراحی برای پاسخگویی به مقاومت و سختی لازم برخوردار است.

فهرست مطالب

داغ ترین های مهندسی
قفل کتابی - 8 راهکار برای حفظ امنیت
قفل کتابی – 8 راهکار برای حفظ امنیت

مقدمه قفل کتابی – 8

کرگیری چیست ؟

کرگیری چیست ؟ به عمل

بررسی 10 برند برتر چسب کاشت میلگرد در بازار
بررسی 10 برند برتر چسب کاشت میلگرد در بازار

انتخاب چسب کاشت میلگرد مناسب،

۵ دلیل برای استفاده از چسب کاشت میلگرد در پروژه‌های ساختمانی
۵ دلیل برای استفاده از چسب کاشت میلگرد در پروژه‌های ساختمانی

در دنیای امروز، صنعت ساخت

10 نکته خرید چسب کاشت میلگرد
10 نکته برای انتخاب بهترین چسب کاشت میلگرد

در دنیای پر رقابت ساخت

دریل مگنت چیست و چه تفاوتی با دریل برقی دارد

دریل انواع مختلفی دارد که

تبلیغات
ما را در اینستاگرام دنبال کنید
ما را در تلگرام دنبال کنید
ما را در تلگرام دنبال کنید
ما را در اینستاگرام دنبال کنید
کالا عمران را در فضای مجازی دنیال کنید

شبکه‌های اجتماعی کالا عمران سریع‌ترین روش دسترسی به اخبار مهندسی، معماری وابزار است. اگر می‌خواهید به‌روز باشید، شبکه‌های اجتماعی کالا عمران را دنبال کنید.

  • Instagram
  • whatsapp
  • Youtube